«Το Καρναβάλι δεν είναι κονσέρβα για πούλημα». Συνέντευξη της Ήρας Κουρή στην εφημερίδα «Πελοπόννησος»

Τι σκέφτεστε για το Καρναβάλι;

Το Καρναβάλι είναι ταυτόσημο με την πόλη της Πάτρας ως έκφραση δημιουργική και ως κινητήρια δύναμη κοινωνικής συμμετοχικότητας και πηγαίας έκφρασης. Η ταύτιση της πόλης με αυτό τον θεσμό προσδιορίζει άλλοτε τις υλικές της ανάγκες, άλλοτε τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες και άλλοτε την πολιτιστική της εν γένει ταυτότητα. Σήμερα συνεχίζουμε την προσπάθεια που έχουμε ξεκινήσει πριν πέντε χρόνια.

Ποιες οι προκλήσεις της θητείας σας;

Ως πρόεδρος του Δ.Σ. της Κοινωφελούς Επιχείρησης – Καρναβάλι Πάτρας παρέλαβα μια επιχείρηση χωρίς τα μεγάλα χρέη που τη βάραιναν στο παρελθόν και αυτό για μένα είναι ιδιαίτερα ανακουφιστικό. Ο κ. Χρυσοβιτσάνος και η δημοτική αρχή κατόρθωσαν με μεγάλες προσπάθειες και θυσίες να εξαλείψουν το χρέος των 4.000.000 περίπου ευρώ – χρέος παρελθόντων ετών – και η επιχείρηση απέκτησε και πάλι την εμπιστοσύνη των προμηθευτών της. Έτσι, οι νέες προκλήσεις της θητείας μου αφορούν το πλαίσιο των δράσεων, την ποιότητα, τη διάρκεια και το κοινωνικό ζύμωμα έτσι ώστε το Καρναβάλι να αγκαλιαστεί από το σύνολο του πατραϊκού λαού. Σημαντική πρόκληση, επίσης, είναι η καλλιέργεια καρναβαλικής κουλτούρας στους νέους μας.

Οι στόχοι;

Το Καρναβάλι ως δημιουργία της πόλης πρέπει, κατά κύριο λόγο, να ξαναγίνει ένα με τους συμπολίτες μας, με τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους. Η ανανέωση της αισθητικής των εκδηλώσεων, η πολιτιστική – καλλιτεχνική έκφραση που θα αποσκοπεί και στη συμμετοχικότητα των πολιτών σε όλες τις δράσεις αποτελεί τον βασικό μας στόχο. Πιστεύουμε ότι αυτό που «παράγεται» στην πόλη πρέπει να εκφράζει όλους τους κατοίκους της  γι΄ αυτό και η έμπνευση, το μεράκι, η αυθεντικότητα, η πρωτοπορία, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από τη δημιουργική παρουσία των πολιτιστικών συλλόγων και των καρναβαλικών φορέων, αξίζει να διοχετευτεί σε υγιή κανάλια. Ο ατομικισμός, η νοοτροπία της ιδιοκτησίας και τα φαινόμενα εκφυλισμού που χρόνια τώρα καταγράφονται ως αρνητικά περιστατικά του τελευταίου κυρίως τριημέρου, δεν μπορούν να αποτραπούν αν δεν γίνει συνείδηση στην πόλη ότι η κακή εικόνα του Καρναβαλιού είναι επιζήμια για εμάς τους ίδιους. Επιπλέον στόχος, λοιπόν, είναι να περάσει μέσα από τα σχολεία το μήνυμα ότι το Καρναβάλι  είναι ευκαιρια για δημιουργική συμμετοχικότητα και διασκέδαση. Για τον λόγο αυτό ζητήσαμε στο Δ.Σ. να εκπροσωπείται και η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων. Δυστυχώς όμως η πρότασή μας δεν ψηφίστηκε από την αντιπολίτευση.

Επιπλέον, σε λίγους μήνες θα έχουμε στη διάθεσή μας τον χώρο των Παλαιών Σφαγείων που θα λειτουργήσει όχι ως νεκρός μουσειακός χώρος  αλλά ως χώρος δημιουργικής εκπαίδευσης και παιδείας.

Τι περιλαμβάνουν τα σχέδιά σας γι΄ αυτόν τον χώρο, ώστε να λειτουργήσει με τον τρόπο που αναφέρατε;

To πρόγραμμα SPARC ορίζει τις δράσεις στον χώρο των Παλαιών Σφαγείων. Έτσι, θα λειτουργήσουν εργαστήρια χειροτεχνίας με παράλληλους κύκλους σεμιναρίων για επαγγέλματα σχετικά με το Καρναβάλι και τον Καραγκιόζη. Για τα εκπαιδευτικά προγράμματα ο Δήμος ήδη έχει σχεδιάσει την πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού (μουσειολόγος, παιδαγωγός).

Το Καρναβάλι είναι ένας θεσμός αλληλένδετος με την προβολή της Πάτρας, απαραίτητη για την τουριστική της ανάπτυξη. Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτείται, σαφώς, συνεργασία. Συχνά όμως, γενικά μιλώντας, η συνεργασία σκοντάφτει στην ύπαρξη διαφορετικών ιδεολογιών. Ειδικά μιλώντας, πώς στέκεστε απέναντι σε αυτό το ζήτημα;

‘Όπως προανέφερα, πράγματι το Καρναβάλι ταυτίζεται με την πόλη εδώ και δεκαετίες. Είναι ως θεσμός γνωστός σε όλη την Ελλάδα και θα έπρεπε τις εποχές των παχιών αγελάδων να διακτινιστεί τουλάχιστον στις γειτονικές χώρες. Αυτό γιατί δεν έγινε; Δεν υπήρχε τότε η συνεργασία; Σαν πόλη ασκούσαν εξουσία αντιμαχόμενες ιδεολογικά δυνάμεις; Επιτρέψτε μου να πω ότι η τουριστική ανάπτυξη της Πάτρας είναι πολυσύνθετο θέμα και αφορά περισσότερο εμάς τους ίδιους για το πώς αντιμετωπίζουμε την πόλη μας. Μια πόλη γίνεται ελκυστική για τον ξένο όταν οι ίδιοι οι πολίτες της την περιβάλλουν με σεβασμό, όταν είναι όμορφη για εμάς τους ίδιους. Το Καρναβάλι όσο το βλέπουμε ως παραγόμενο βιομηχανικό προϊόν, ως κονσέρβα για πούλημα, τόσο θα χάνει την πρωτοτυπία που το χαρακτηρίζει και η ίδια η πόλη δεν θα συμμετέχει ενεργά. Μην ξεχνάμε ότι η μαζική συμμετοχή χαρακτηρίζει το δικό μας καρναβάλι.

Έχει σχολιαστεί αρνητικά  το ότι τα πολιτικά μηνύματα που περνάει ο Δήμος μέσω του Καρναβαλιού δεν ταιριάζουν με το πνεύμα του τελευταίου. Η θέση σας εν προκειμένω;

Τα μηνύματα που προβάλλονται σε κάθε περίπτωση εκφράζουν την εποχή τους. Είναι παράκαιρα τα μηνύματα κατά των ναρκωτικών, κατά του πολέμου; Είναι παράκαιρα τα μηνύματα που αφορούν τα προβλήματα των συμπολιτών μας; Μήπως θεωρούνται παράταιρα; Γιατί; Το Καρναβάλι του σήμερα είναι για να κρύβουμε μια πραγματικότητα κάτω από το χαλί; Ξέρετε ότι ο Πικάσο ζωγράφισε τη Γκ(ου)έρνικα για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937; Η φρίκη του πολέμου παράταιρη στην ωραία ατμόσφαιρα του Παρισιού;

Ως χαρακτήρας, ποια τα «όπλα» σας κατά τυχόν αντιξοοτήτων, αντιθέσεων, προστριβών, προσωπικού πολέμου;

Ευχαριστώ για την πολύ προσωπική ερώτηση! Ως εκπαιδευτικός έχω μάθει να ακούω, να κρίνω και να αποφασίζω. Εύκολα συνθέτω και δύσκολα αποδομώ. Έχω ανεξάντλητη υπομονή και τεράστιο πείσμα. Άσπρισαν και τα μαλλιά μου και αυτό είναι μια απόδειξη ότι έχω εμπειρία ζωής …

**Η συνέντευξη δόθηκε στην Κρίστυ Κουνινιώτη και δημοσιεύτηκε στο φύλο της Δευτέρας 7 Οκτωβρίου 2019 της εφημερίδας «Πελοπόννησος»